Gąsienica - zabawka długodystansowa

Niezorientowanych informuję, a zapominalskim przypominam, że właśnie jestem w II klasie liceum plastycznego, a moją specjalizacją jest projektowanie zabawek. Przyznaję, że trochę zaniedbywałam dokumentowanie moich prac z tego przedmiotu (że o rzeźbie nie wspomnę). Ta zabawka jest z końca I klasy. Miało być to coś prostego, symbolicznego, co jeździ. Miałam wiele pomysłów, ale zamiast np. trójelementowej formy, wyszła składająca się z aż 34 - radosna gąsienica.

Do drewna lipowego wybrałam sklejkę - dobrze się razem komponują. Wykonanie nie należało do najprostszych. Po półgodzinnym wycinaniu przy wyrzynarce nieźle trzęsą ręce, ale największy problem stanowiło wymyślenie samego systemu łączenia. Działa to mniej-więcej na zasadzie łańcucha. Można to traktować bardziej jako prototyp (te spore kołki docelowo z pewnością byłyby mniejsze). Gąsienica jest dwustronna (głowa jest zawsze z przodu z prawej strony). Oprócz tego, że jeździ dostosowując się do wysokości podłoża i wydaje przy tym "drewniane dźwięki", bardzo fajnie się ją przekłada w rękach (coś dl miłośników np. wyrywania trawy).

Co sądzicie o takiej zabawce? "Przygarnęlibyście" taką gąsienicę? Piszcie w komentarzach. A osoby zadziwione wyglądem bloga odsyłam do poprzedniego posta, gdzie możecie zostawić swoją opinię. Tym razem krótki, ale moim zdaniem świetny, oddający klimat utwór, czyli opening z jednego z moich ulubionych seriali kryminalnych - "Ripper Street".